บันทึกลูก 2014

ตอนนี้เป็ป อายุ 5 ขวบแล้ว

• เป็ปสูง 108 CM สูงได้มาตรฐาน หนัก 19.1 Kg
• ซนเป็นลิงสุดๆ เรียกว่ารั้นและพูดไม่ฟังดีกว่า หากต้องการจะทำอะไรก็ต้องทำให้ได้ ยีงคงชอบแอร์อยู่ มาตั้งแต่อายุ 2 ขวบ หรือเรียกได้ว่าตั้งแต่รู้เรื่องก็ชอบแอร์แล้ว
• ช่วงนี้ชอบแงะของที่บ้าน พังไปเยอะมาก พัดลม ของนู้นๆ โดนเป็ปแกะเละหมด พังสถานเดียว ขีดเขียนบ้านจนเป็นรอยไปหมด
• ช่วงนี้เป็ปไอมาก ไอแบบแห้งๆ เหมือนมีอะไรติดคอ หาหมอหลายทีก็ไม่หาย

 

น้องป้อนอายุ 3 ขวบ

• ป้อนสูง 95 CM สูงกว่ามาตรฐาน น้ำหนักจำของน้องป้อนไม่ทัน
• เข้าโรงเรียนไปปลายปีก่อน เตรียมอนุยาลที่ ธรรมาภิรักษ์ แถวปิ่นเกล้า ที่เดียวกับพี่เป็ป ยิ่งป้อนน่ารัก ชอบสีชมพู ตู้เสื้อผ้าเต็มไปด้วยสีชมพู แพ้พี่เป็ปตลอด โดนพี่ตี ตบ ถีบ อยู่เนือยๆ พี่เป็ปชอบแย่งของน้องป้อนประจำ ตอนนี่ชอบแต่งหน้า เจอเพลงก็จะเต้น และฮัมตามประจำ

 

ทั่วไป

• เด็กสองคนนี้ชองเล่นเยอะมาก ออกไปไหนทีไร มีของเล่นใหม่ทุกที
• เดือนเมษาพาลูกๆ ไปสิงค์โปร์พร้อมป้านง เด็กๆ สนุกมากๆ แต่ผู้ใหญ่เหนื่อยมาก โดยเฉพาะลิงเป็ป โยเย ดื้อ ไม่ฟัง แย่งของน้องหน้าตาเฉย ฮ่าๆๆ ทริปนี่รถเข็นเด็กที่คืดว่าไม่ได้ใช้ มีประโยชน์มากในการเดินเยอะๆ เราไปกันหลายที่มาก เช่น Universal, Singapore Flyer, Science Center, Snow City
• เดือน พฤษภาคม ลุงกิต (ไอ้กิตเพื่อนผมที่ ม. รังสิต) ซื้อไขขวงไฟฟ้าให้เป็ป ในงานสถาปนิก 2014 เป็ปชอบมาก กลับมา เอามาแงะพัดลมที่บ้านเป็นชิ้นๆ ผมโดนเอ็มว่า เลยต้องมาช่วยกันต่อกับเป็ป
• ที่งานสถาปนิก เป็ปเดินเข้าบูทแอร์ไดกิ้น แล้วไปสร้างครามประทับใจให้กับพนักงาน โดยบอกได้หมดว่าแอร์อันไหนรุ่นเก่ารุ่นใหม่ จนเค้าชวนไปดูที่สำนักงานใหญ่ เป็ปชอบมากๆ
• เราไปเชียงใหม่กันทั้งครอบครัว กันเอง ไปพักที่ de farm ของพี่นุก หัวหน้าเอ็ม แถวแม่ริม เด็กๆ ชอบมากเช่นกัน วันก่อนกลับเราเจอแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ จากเชียงราย แรง 6 แมกนิจูดเลยทีเดียว ไปครั้งนี้เป็ปปวดฟัน เลยแวะหาหมอที่เชียงใหม่ หมอสันนษลบานว่าเป็ปรากฟันอาจตายได้ จากการล้มตั้งแต่เด็กๆ เราพาเด็กๆ ไป night safari เด็กๆ ชอบมาก ให้อาหารกวางและสัตว์

 

——- เขียนบนเครื่อง ตอนไปจาการ์ต้า อินโดนิเซีย 12 Nov 2014 ———–

เป็ป 5 ขวบ

• คุยรู้เรื่องมากขึ้น ดื้อน้อยลง แต่ยังคงอารมณ์ศิลปินอยู่ ติดป้านงมากๆ วันก่อนเราจะไปพัทยา น้องป้อนอยากไปทะเล แต่อยู่ๆ ก่อนไป ก็บอกว่าไม่อยากไปหากป้านงไม่ไป เลยต้องหลอกล่อกันอยู่นาน แต่ก็ไม่ได้ผล เลยต้องใช้วิธีอุ้มไปเลย ซึ่งเป็ปก็แหกปากร้องให้กระจาย จนตนเองหาวิธีการเปลี่ยนเรื่อง เบี่ยงเบนความสนใจ พอดีขับผ่านบ้านเก่าตรงตลิ่งชั่น และแวะเข้าไปดู เค้ากำลังตกแต่งบ้านใหม่ให้โอ้พอดี พอไปถึงเลยบอกให้แวะไปลงไปดูแอร์ และการก่อสร้าง เป็นวิ่งเข้าไปดูของ แลการสร้างในบ้าน รวมถึงแอร์ และหยุดร้องไห้ คุยเรื่องแอร์และของในบ้านเฉิบๆ เหมือนว่าเมื่อกี้ไม่ได้ร้องให้มาเลย
• เป็ปเป็นเด็กที่อยากได้อะไรก็จะร้องเอาให้ได้ บางครั้งก็พูดรู้เรื่อง แต่บางครั้งเราก็ไม่ยอม ก็ปล่อยให้ร้องให้ไป (พยายามเบี่ยงเบนความสนใจแล้ว) เค้าก็จะร้องไห้ และพูดวนอยู่อย้างนั้น เช่น อยากให้ป้านงมาด้วย ก็จะพูดวนแบบนั้นไปเรื่อยๆ บางทีพูดวนๆ แบบนั้นเป็นชั่วโมงๆ เลยก็มี (เพราะไม่อยากตามใจ จนเกินไป)
• เป็ปมีเพื่อนสาวที่เป็ปชอบมากๆ ชื่อน้องเอย่า อยู่ห้องเดียวกัน เป็ปบอกว่าเป็ปมีเพื่อนคนเดียวคือเอย่า และเค้าคือแฟนเป็ป แต่มีวันนึง ผมมีโอกาสไปเจอเอย่า เลยให้เป็ปถามเอย่าว่าเป็นแฟนเป็ป หรืแเปล่า เอย่าบอกว่าไม่ใช่ สงสารเป็ปมากๆ เพราะเป็ป เป็นเด็กที่ชอบอะไรแล้วจะชอบสิ่งๆ นั้นเลย และจะอยู่กับสิ่งๆ นั้น เปลี่ยนใจได้ยากมาก อย่าเช่นการชอบแอร์ ตั้งแต่เด็ก และชอบเอย่า (นิสัยของคนที่มีลายผิวลักษณะของ “นกกระจองเทศ”)
• ช่วงนี้เป็ปชอบลงไปนอนกับป้านง ไม่ค่อยนอนกับเราเท่าไร แต่ในวันหยุดก็จะขึ้นมานอนด้วยกัน
• ผมเริ่มให้ลูกเล่น ipad โดยมอญ ipad mini ของผมให้เค้าไป เพราะเห็นว่าใน ipad มีแอพดีๆ มากมายๆ ที่จะมาช่วยเสริมจินตนาการเค้าให้ดีมากขึ้น เพื่อที่จะลดเวลาการดูการตูนในทีวีลง (ตอนเด็กๆ เป็ปชอบ Cartoon Netwotk มากเล่น การ์ตูน Oggy มาก แล้วมาต่อด้วย Tom & Jerry, The Adventure (Jake & Finn) ผมก็ชอบเรื่องนี้ และการตูนที่ครอบครัวปลากับกระต่าย (จำชื่อไม่ได้)
• ปลายปีเป็ปชอบดูช่อง Nickalodian แล้ว เช่น Spong Bob อย่างมาก พอเวลาดูอะไร น้องป้อนก็จะดูตาม

ป้อน 3 ขวบ

• น้องป้อนผมเริ่มยาวแล้ว เริ่มพูดจารู้เรื่อง น้องป้อนต่างจากเป็ปคือ เป็นเด็กที่เรียนรู้เร็วมากๆ เพียง 3 ขวบสามารถโต้ตอบภาษาอังกฤษสั้นๆ กับคุณแม่ได้ ทั้งๆ ที่เราไม่ได้สอนเค้าเยอะเหมือนตอนสอนเป็ป พูดจาน่ารัก ขี้อ้อน แต่ แต่… พอจะบทไม่รู้เรื่องนี้ น้องป้อนไม่สนใจเหตุผลอะไรทั้งนั้น ซึ่งต่างจากเป็ป ที่พูดจาเข้าใจเหตุผลมากกว่า
• น้องป้อนนอนขี้เซา นอนกับเราเสมอ ตรงกลาง และชอบตีลังกาไปมา ถีบหน้าผมประจำเวลานอนตอนดึก ไม่ห่มผ้า (เป็นทั้งเป็ป) ผมต้องมาห่มให้กลางดึกเป็นประจำ และตื่นยากมากๆ จะมีลีลา ไม่ยอมอาบน้ำ กลิ้งไป กลิ้งมา เราต้องหาเหตุผล และกลเม็ดต่างๆ มากมายที่จะเอาเธอขึ้นมาอาบน้ำให้ได้ ช่วงนี้ผมอาบน้ำให้น้องป้อน ตอนเช้าก่อนไปโรงเรียนบ่อยๆ (เป็ปเริ่มอาบน้ำเองได้แล้ว แต่แปรงฟันเร็วมาก)
• น้องป้อมเริ่มมีความชอบรองเท้า อย่างมากในช่วงนี้ วันก่อนผมไปพัทยา ร้องให้ผมพาไปซื้อรองเท้าให้ (เด็ก 3 ขวบเองนะ) จนตอนนี้ป้อนมีรองเท้า (โดยเฉพาะสีชมพู) เป็นสิบคู่แล้ว มีความเป็นหญิงมากๆ
• น้องป้อนกลัวพี่เป็ปมาก เวลาป้อนเล่นของพี่เป็ปอะไรอยู่ เวลาพี่เป็ปพูด หรือตวาดว่า “อันนี้ของเค้า” น้องป้อนจะตกใจ และโยนของชิ้นนั้นทิ้งไปในทันที (แน่สิพี่เป็ป แรงเยอะขนาดนั้น) เมื่อวาน (Nov 21, 2014) พี่เป็ปจูงมือน้องป้อนๆ ดีใจมากๆ รีบบอกพี่นงทันทีว่า “พี่เป็ปจูงมือหนูด้วย” ด้วยนำ้เสียงดีใจ
• และช่วงนี้เด็กๆ สองคนเริ่มเล่นด้วยกันมากขึ้นกว่าแต่ก่อนแล้ว เค้าก็เล่นสร้างบ้านกัน เล่นนู้นๆ นี่กันมากกว่าแต่ก่อน และหากมีเวลาว่าง ผมก็จะพาเด็กไปหา น้องคาร์ปูชินโน่ เด็กน้อยเพื่อนบ้านในหมู่บ้าน เพราะเค้าจะได้ไปเจอเด็กคนอื่นบ้าง บ้านเค้ามีของเล่นหลากหลายเช่นกัน
• ปีนี้เป็นปีแรกที่เราเริ่มมีการจัดลอยกระทงในหมู่บ้าน เด็กๆ ชอบมาก โดยเฉพาะน้องป้อน เพราะเฝ้ารอเวลา วันลอยกระทงล่วงหน้าหลายวันเลยทีเดียว เราเลยใช้เป็นข้อต่อรอง หรือโน้มน้าวน้องป้อนประจำ ว่าหากทำแล้วจะพาไปลอยกระทง ซึ่งได้ผลอย่างมาก (พอหมดเทศกาลลอยกระทงต้องหาเหตุผลอื่นแทน)
• พี่เป็ปเป็นตัวอย่างของน้องป้อน พี่เป็ปทำอะไร น้องป้อนก็จะทำตามเหมือนกัน น้องป้อนรักพี่เป็ปมาก พูดว่ารักพี่เป็ปบ่อยๆ แต่พี่เป็ปมักไม่ค่อยพูดว่ารักน้องเท่าไร ออกจะชอบแกล้งน้องด้วย แต่ลึกๆ เป็ปรักน้องป้อน มีหลายๆ moment ที่พี่น้องคู่นี้มีอะไรน่ารักๆ ด้วยกัน เดช่นเล่นกัน จูงมือกัน ซื้อของให้กัน

 

ครอบครัว

ปีนี้เป็นปีแรกที่ผมเริ่มเรียน ปริญญาเอก ที่จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย คณะดุษฏีบัญทิตด้าน นวัตกรรม (CUTIP) รุ่นนี้เป็นรุ่นที่ 8 ซึ่งปีแรกมันต้องมีวิชาที่ต้องลงเรียน ทำให้ผมแทบไม่มีเวลาว่างเลยในช่วงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ จากเดิมที่เมื่อก่อน เรามักจะมีกิจกรรมครอบครัว ออกไปข้างนอก (ไปเล่นม้าหมุน และอุปกรณ์หยอดเหรียญที่ Tesco ปิ่นเกล้า หรือ ไปเซนทรัลบัญทิตน้อย ส่วนใหญ่เอ็มจะพาไป) หรือไปต่างจังหวัด ส่วนใหญ่หัวหินคือสถานที่เราชอบไปกัน เพราะมีคอนโดอยู่ที่นั้น ทำให้ในปีนี้หลังจากผมเรียน เราแทบไม่มีเวลาไปไหนกันเลย ซึ่งผมเองหากมีเวลาว่างในบางช่วง ผมก็จะพยายามหาเวลาพาครอบครัวไปเที่ยวกัน