ผู้นำหรือผู้ตาม What & How

ผมสังเกตุหลายครั้งแล้วว่า เมื่อมีปัญหาอะไรก็ตามเกิดขึ้น คนที่เป็นผู้ตาม (Follower) มักจะเอาแต่บอกว่าเกิดปัญหาอะไรขึ้น (What) 

แต่คนที่มีภาวะเป็นผู้นำ (Leadership) จะบอกว่าเกิดอะไรขึ้น (What) พร้อมกับเราจะแก้ปัญหานั้นอย่างไร (How)

อยากเป็นผู้นำหรือผู้ตาม มันอยู่ที่มุมมองและวิธีคิดของตัวคูณเอง.! ฝึกคิด ฝึกหาทางแก้ปัญหา และนำเสนอเมื่อมีปัญหาเกิดขึ้น (How)

ผมมักจะเจอผู้ใหญ่หลายๆ คน (ส่วนใหญ่เป็นประธานในที่ประชุม) ที่ชอบบ่น พร่ำ ยาวในห้องประชุม. โดยที่มีแต่ เรื่องราวของตัวเอง มีแต่ What โดยเฉพาะการประชุมในภาครัฐหลายๆ ครั้ง ไม่มีใครกล้าบอกแก หรือหยุดแก ปล่อยให้แกพูดเป็นน้ำท่วมทุ่ง ไม่มีสาระอะไรเลย เพราะเกรงใจ. 

ผมเห็นด้วยว่าบางเรื่องเราควรเกรงใจ แต่บางอย่างเราเกรงใจมากไป มันจะเสียเวลาคนอื่นๆ และประชุมไม่ได้ผลลัพธ์อะไรเลย ผมยอมรับว่าแอบเบรคผู้ใหญ่หลายๆ ท่านในห้องประชุมมาแล้ว แต่เบรคอย่างไม่น่าเกลียดนะ เพราะแกเอาแต่พูด What

รู้จักพูดคำว่า “ไม่” ซะบ้าง.! ภาวุธ.!

ผมเป็นคนเป็นคนขี้เกรงใจคน (ด้วยนิสัยคนจีนที่ อาม่าสอนมาตั้งแต่เด็ก) ทำให้เราปฏิเสธคนไม่ค่อยเป็น และต้องรับ ภาระ งาน หรืออะไรหลายๆ อย่างที่บางทีเราไม่อยากทำเลย.! คนต่างชาติถึงบอกว่า บางครั้งการบอกว่า “โอเค” ของคนไทย อาจจะ “ไม่โอเค” ก็ได้ ซึ่งผมเป็นคนนึงที่เป็นแบบนั้นเลย.!

วันนี้เจอส่วนนึงของบทความของ Warren Buffett บอกว่า

“The difference between successful people and very successful people is that very successful say ‘no’ to almost everything.”

แปลเป็นไทยง่ายๆ คือ

“ความแตกต่างของคนที่ประสบความสำเร็จ กับคนทีประสบความเสร็จมากๆ คือ คนที่ประสบความสำเร็จมากๆ รู้จักพูดคำว่า “ไม่” หรือปฏิเสธ เกือบทุกๆ อย่าง”​

อ่านแล้ว โดนตัวเองอย่างมาก เพราะผมแม่ง Say YES.! แทบทุกอย่างจริงๆ ขอบันทึกเอาไว้เพื่อเป็น บทความเตือนใจตัวเองครับ

สรุปผลการใช้ New MacBook (รุ่นจอ Ratina 12 นิ้ว Early 2015)

สรุปผลการใช้ New MacBook (MB) ตัวใหม่ 12 นิ้ว (อัด CPU ไปจนสุด 1.3Ghz Core, HD 512Gb SSD) อันไปเต็มๆ ที่ราคา 59,820 บาท สรุปใช้วันแรก

จุดที่โอเคเลย
++++++++++++++++++++
– จอเรติน่า สุดยอด ชัดแจ๋วแหว๋ว (แต่ผมไม่ได้ทำงานภาพเยอะๆ เลยเห็นความต่างไม่เยอะมากแหะ) แต่ผมปรับให้ได้ขนาดหน้าจอมากขึ้น
– Keyboard ยังไม่ค่อยคุ้นเท่าไร แต่ผมชอบนะ มันตึ้บดี (เดียวคงคุ้น)
– นำ้หนักลดลงจาก MBA 1.08 กก. มาเป็น MB 0.92 กก ลดลงมา 16 กรัม
จุดที่ยังไม่ค่อยโอเค
++++++++++++++++++++
– แอบช้านิดๆ บางช่วง เมื่อเทียบกับ MacBook Air 11 นิ้ว Core i7 (ก็แน่ล่ะ CPU ต่างกันคนละรุ่นเลย)
– ช่องต่อ USB Type C หากไม่มี ตัวต่อออกจอ หรือ USB ปกติ นี้แทบทำอะไรไม่ได้เลย (เอาไปสอน หรือนำเสนองานก็ไม่ได้, จะต่อ USB เอา External HD เพื่อย้ายงานก็ไม่ได้) ผมสั่งตัวต่อ USB, VGA มาจากเว็บ (2,990 บาท สุดยอดแพง) วันนี้เพิ่งมา จะเอามาใช้งานข้างนอกได้เต็มที่แล้ว มาดูกันว่า USB ช่องเดียวจะพอไหม?
– ที่ชารต์ด้วย USB-Type C ไม่ค่อยชอบ เพราะไม่ใช่ Mag Safe เวลาคนมาสะดุด มันจะไม่หลุดเอง และตอนชาร์ตดูข้างนอกไม่รู้เลยว่าชารต์เข้าหรือไม่ ไม่มีไฟอะไรบอกเลย
– ใช้เวลาชารต์ไฟช้าและนานกว่าเดิม เพราะ USB-C Power Adapter ขนาด 29 วัตต์ ในขณะที่ MBA MagSafe 2 Power Adapter ขนาด 45 วัตต์ (วัตต์ดเยอะกว่า ก็ชารต์เร็วกว่า)

 

สรุป
++++++++++++++++++++

ราคาที่แพงขึ้นอย่างมาก (ผมอัดสเป็กเต็มๆ) ได้ความผอมบางมา ได้จอเรติน่าสวยๆ มา แต่พอร์ตต่างๆ หายไป, ไม่รองรับกับอุปกรณ์ที่ชารต์รุ่นเก่าๆ, เครื่องช้าลง, ชาร์ตไฟได้ช้าลง “ผมแนะนำว่ายังไม่ให้ซื้อนะครับ” เพราะมันไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่คุณได้มา กับสิ่งที่เสียไป

ผมแนะนำให้หันไปซื้อ MacBook Air รุ่นแรงๆ ดีกว่าด้วยราคาที่ถูกกว่า และประสิทธิภาพรวม การเชื่อมต่ออุปกรณ์ต่างๆ ดีกว่าด้วยซ้ำ.! ต้องยอมรับว่ารุ่นนี้คือรุ่นแรกของการเปลี่ยนถ่ายเทคโนโลยีใหม่ๆ หลายๆ ส่วนของ Apple ทำให้ความพร้อมหลายๆ ด้านขาดไป ผมว่ารุ่นต่อไปน่าจะดีขึ้นอีกเยอะเลยดูจากแนวโน้มของเทคโนโลยีที่ใส่เข้ามา

รุ่นนี้เหมาะสำหรับ คนที่ใช้ Mac รุ่น ต่ำๆ (รุ่นหลัง 2011) และ คนที่ต้องการๆ พกพาจริงๆ ไม่เน้นการเชื่อมพอร์ตต่ออะไรเท่าไร

รีวิวอันนี้หลังจากใช้ไปวันแรก เดียวหากวันหลังๆ ใช้ไปแล้วเปลี่ยนใจจะมาบอกนะ (May 11, 2015)